Bali: Amed & Kuta

Dag 80 t/m 89: Zaterdag 21 mei t/m Maandag 30 mei 2011:
(Amed)

Dit is nu echt relax vakantie gevoel!
Van een (Nederlandse) meid in Australië had ik dit adres (Jukung Bali in Amed) doorgekregen.
Haar moeder is Indonesisch en gaat hier elk jaar heen en ook zij zelf was er al meerdere keren geweest. Nou, wat een goeie tip!
We wilden graag ergens heen waar het lekker rustig was, maar wel wat te doen was (dus niet helemaal in de middle of nowhere), nou dit voldoet helemaal. Ja er is inderdaad niet veel – zeg maar gerust bijna niks – te doen, maar dat gaf niks. Het huisje waar we zaten maakte namelijk alles goed. Het was letterlijk aan het strand en nog geen 25 meter van de zee af. Het huisje was 1 grote kamer met een 2 persoonshemelbed in het midden (van waaraf je de zee mooi kon horen als je ging slapen) en aan de achterkant een(afgeschermde openlucht badkamer. Ja ook de douche was back into the nature, met een 1 buis waar lauw/koud water uit stroomde. Was even wennen, maar al snel was het heerlijk om even lekker een douche te nemen.
En aan de voorkant hadden we een veranda met een soort van bed en tevens een tafel met
2 stoelen - En uiteraard het prachtige uitzicht op de zee. Ook kregen we elke ochtend een heerlijk ontbijt op onze veranda.
Maar wat kan je nou doen als er daar in de omgeving weinig te doen is, nou….lekker niks doen en niks moeten. We hebben lekker gesnorkeld en hele mooie vissen en zelfs een grote zeeschildpad gezien. Als je de zee in ging bleef het wel 50 meter ondiep en kon je na 10 meter al hele mooie gekleurde vissen en koraal zien. Dus wij gewapend met een zakje met chips de zee in om lekker veel vissen bij ons te krijgen, echt mooi!
Maar het snorkelen was niet altijd leuk. Op een gegeven moment gingen we naar 8 km verderop omdat daar een oud wrakschip op de bodem lag die je tijdens het snorkelen kon zien. Na 5 minuten in het water te zoeken naar het schip, bleek dat het 50meter verderop lag bij een boei. Dus wij daar heen flipperen. Komen we onderweg die kant op een grote tigerfish tegen -Dit is een grote
plat-ronde vis van wel 60/80 cm met een grote mond. Die kwamen we wel vaker tegen en deden niks. We zwommen zelf achter ze aan, maar dan zwommen ze snel weg. Nou deze deed dat dus niet, hij kwam juist naar ons toe. Je kon zien dat hij Wolf had gespot en vervolgens zwom ie recht op hem af en beet hem zelfs in zn zwemvliezen. Ik was Wolf lekker aan het uitlachen omdat ie door een vis werd aangevallen, maar na 3x de aanval op Wolf (die weg zwom) kreeg ie mij in de smiesen. Nou dat heb ik geweten ook. De eerste 2 á 3x dat ie aanviel dacht ik dat ie wel weg zou gaan, maar hij bleef maar terug komen en werd steeds agressiever. Ik moest hem echt met mn flippers wegtrappen, omdat hij mij anders zou bijten. Aaaaah…..Wat was dit eng zeg, ben toch zeker wel tot 20x aangevallen – En dit beest heeft tanden ook he! Alleen het Jaws (haaien) muziekje miste nog.
Op een gegeven moment ben ik volle vaart weg gezwommen in de hoop dat ie niet mee zou komen of me in zou halen en toen was ik gelukkig van em af. Ik wist niet hoe snel ik uit het water moest komen. Het hele wrakschip hebben we niet gezien, maar geen van beide hadden we daar ook meer behoefte aan – dat water wilden we daar niet weer in!!!
Verder hebben we nog 2 dagtripjes gemaakt. De eerste was met z’n 2-en op een scooter een tour maken langs een het ‘WaterPaleis’, een ‘Grote supermarkt’ en vervolgens de ‘Rijstvelden’.
De eerst stop zou zijn bij het WaterPaleis, dus wij hadden netjes onze zwemkleding meegenomen. Echter waren het vijvers en gebouwen die we te zien kregen –> toch even wat anders dan een zwembad met verschillende glijbanen, zoals wij verwacht hadden. Maar Toen wij er waren, waren er ook een stel lagere scholen die een excursie daar naartoe hadden. En blijkbaar hadden die kinderen nog nooit of haast nooit blanke touristen gezien, want wij waren eerder de bezienswaardigheid en zijn toch zeker wel 10x op de foto gezet, hahaha….!
Vervolgens reden we door naar de Grote supermarkt, die echt niks scheen voor te stellen, dus zijn we maar snel verder gereden op ons scootertje. Onderweg hebben we de rijstvelden nog gezien en genoten van ons scooter ritje.
De 2e tour die we gemaakt hebben was naar een Tempel en een stad met een mooi uitzicht.
Hiervoor hadden we en chauffeur die ons de hele dag zou rond rijden, want met hoe de auto’s en scooters hier rond krossen leek het ons niet verstandig om zelf een auto te huren (en voor maar €40,- was dit dus een prikkie).
Eenmaal bij de tempel aangekomen ontdekten we al snel dat het een beste geldklopperij was, omdat we overal voor moesten betalen. Dus na 1 uur en €50,- lichter hadden we meer dan genoeg Tempel gezien en gingen we weer verder. €50,- likt niet veel geld voor zo’n bezichtiging, maar voor Balinese begrippen is het heel veel geld. Maar dan moet je je ook nog bedenken dat de meeste Balinesen het merendeel van hun geld besteden aan het geloof en de tempel. Tijd voor ons om verder te gaan!
De chauffeur reed ons naar een stadje waar een mooi uitzicht was en we hebben daar vervolgens lekker gegeten. Uiteindelijk was het weer 2,5 uur rijden om weer bij ons huisje te komen.
Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan: lekker strandhangen en zonnen, regelmatig Yatzee & een bordspel gespeeld en elke middag en avond uit eten. Ook zijn we een avond naar een restaurant een end verderop gelopen, omdat daar life reggae muziek zou zijn. Echter had 1 van de bandleden een scooter ongeluk gehad en was er dus kort een andere band die optrad. Ook waren wij de enige klanten. Toen ze stopten vroegen wij of zo nu al stopten, waarna 1 (en later nog 2) van de jongens bij ons kwam zitten en na wat praten op zn gitaar begon te spelen. Ook Wolf heeft ton zn zangtalenten vertoont :) Voor we het wisten waren we 1,5 uur verder en was het tijd om weer terug te gaan. De jongens boden aan om ons terug te brengen op de scooter, maar omdat we weten hoe ze hier kunnen krossen op die scooters zeiden we dat we wel zouden lopen. Ze vroegen ons of we bij de honden langs moesten, maar daar maakten we ons geen zorgen over – we waren er tenslotte ook gekomen ja en overal lopen zwerfhonden die je toch niks doen. Na 20 meter buiten het restaurant te zijn en net op de straat te zijn, stond daar een grote zwarte hond wild te blaffen. Tja, dus wij weer terug naar binnen en vervolgens beide achterop de scooter bij een van de jongens. Dat was maar goed ook, want anders waren we er niet zonder een bijt bij langs gekomen, want zelf op de scooter vielen ze je aan. De jongens zeiden ook dat deze 2 honden snachts erg agressief waren. Wolf ging er eerst langs en de beide honden rende achter hen aan en toen moesten wij er nog langs. Nou daar zat ik dan achterop, dacht: “laat me niet bijten door zo’n beest” dus zat met mn knieën zo ongeveer naast mn oren opgetrokken. Netjes werden we vervolgens heelhuids bij ons huisje afgezet.
De eigenaresse van hier is trouwens Nederlands, maar zelf was ze er nu niet omdat ze in Nederland was. De (4) huisjes werden hier nu gerund door 2 Balinesen, Madé en Nyomen. En wat een gezellige lui waren dit zeg. Ze wilden alles wel voor je doen en waren erg gezellig!
Ondanks de enge vis en agressieve honden was het hier super relaxed en heerlijk genieten van de rust op ons (praktische) privé strandje en zee en van het lekker samenzijn – in 1 woord: HEERLIJK


Dag 90: Dinsdag 31 mei t/m 4 juni 2011:
(Amed -> Kuta)

Na 9 dagen relaxen was het tijd om verder te gaan. Na lekker rustig wakker worden en tassen inpakken zijn we met de taxi (2,5 uur) richting Kuta gereden.
Omdat we hier nog niet een hotel geboekt hadden moesten we hier nog naar opzoek. De chauffeur wilde wel even wachten in het centrum, zodat wij even op internet konden kijken naar een hotel. Terwijl ik op internet keek (waar haast niks vrij was voor die dag) ging Wolf op pad om wat rond te vragen. Na nog geen 30 minuten was ie terug en had een leuk hotel gevonden in het centrum en voor een mooie prijs. Hier zijn we vervolgens onze laatste dagen op Bali verbleven.
We hebben het centrum verkend en zijn 2 dagen lekker bij het zwembad van het hotel wezen vertoeven. In vergelijking met Amed was dit dus even heel wat anders, maar na 9 dagen was het ook wel lekker om weer wat meer in de drukte te zijn.
Vandaag is het vrijdag 3 juni en vanmiddag zijn Wolf en ik samen met een taxi naar het vliegveld gegaan. Omdat we onze vluchten apart hebben geboekt was er geen mogelijkheid om op dezelfde dag te vliegen. Met als gevolg dat Wolf vanmiddag is gevlogen en dat ik morgen pas vlieg.
Dat is best raar want we zijn net lekker 2 week samen vakantie wezen vieren en nu zit ik hier opeens alleen in onze hotelkamer. Maar na 2,5 maand in mn eentje backpacken is dit ook wel te doen. Ik slaap 1 nachtje en dan vlieg ik morgen middag ookal terug.
En dan ben ik weer THUIS!
Nou ja ‘thuis’? Heb mn huis voor de komende 3 maanden nog verhuurd, dus wordt backpacken in Grunn en Peize - maar komt goud, is zeker de moeite waard geweest! :)